Η 8η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Πρωτοπόρος σε αυτό στάθηκε η γερμανίδα σοσιαλίστρια Κλάρα Τσέτκιν μετά από αγώνες που έγιναν για τη διατήρηση των δικαιωμάτων της Γυναίκας και της Διεθνούς Ειρήνης. Από το Παγκόσμιο αυτό κίνημα επηρεάστηκε φυσικά και η Ελλάδα.

Στην ελληνική κοινωνία οι προσπάθειες των γυναικών ακόμα και σήμερα εστιάζονται στην ισοτιμία των δύο φύλων, την εξάλειψη του φυλετικού ρατσισμού και της κακοποίησης. Γιατί αν και βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα αυτά τα στοιχεία δεν έχουν εκλείψει. Σε κάποιες κοινωνίες, βέβαια υφίστανται στον ίδιο βαθμό με παλαιότερα.

Σήμερα, πραγματοποιούνται προσπάθειες και για την εξασφάλιση του δικαιώματος της σύγχρονης γυναίκας να συμμετέχει ακώλυτα και ισότιμα στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας.

Και όλα αυτά, μετά από τόσα χρόνια, προσπαθούν να τα διεκδικήσουν και να τα διασφαλίσουν οι γυναίκες ως κατοχυρωμένα δικαιώματα. Και είναι άξιες αυτών, γιατί η γυναίκα ως μάνα, σύζυγος, πολίτης της κοινωνίας, είναι αυτή που αγωνίζεται καθημερινά τόσο για την οικογένειά της, το σπίτι της, όσο και για την εργασία της, ώστε να νιώθει και να είναι ανεξάρτητη.

Για έναν άνθρωπο, όπως η γυναίκα, που επωμίζεται τόσες δραστηριότητες και ευθύνες στο άτομό της, το λιγότερο που μπορεί κάποιος να κάνει, για να την τιμήσει, να δείξει την εκτίμησή του σε αυτήν και να αναγνωρίσει την αξία, την υπομονή και επιμονή της σε όλα όσα προσφέρει, είναι μια μέρα αφιερωμένη αποκλειστικά σε αυτήν, όπως η 8η Μαρτίου κάθε έτους.